บาคาร่าออนไลน์ บทความนี้เป็นข้อโต้แย้งของการโต้แย้งของศาสตราจารย์ Hans de Wit ที่ตีพิมพ์ใน นิตยสาร University World News ฉบับวันที่ 7 กันยายนในการตอบกลับก่อนหน้านี้ของฉันเกี่ยวกับคำจำกัดความของการทำให้เป็นสากลซึ่งเขาและเพื่อนร่วมงานของเขากำลังก้าวหน้า ในตอนเริ่มต้น ฉันต้องการระบุถึงความสอดคล้องกับประเด็นและข้อโต้แย้งส่วนใหญ่ที่ De Wit และเพื่อนร่วมงานของเขากำลังทำ แต่ความกังวลหลักของคำวิจารณ์ของฉัน – คำจำกัดความของการทำให้เป็นสากลเกี่ยวกับ ‘ความตั้งใจ’ – ยังคงอยู่อย่างมั่นคง
De Wit ให้เหตุผลว่า “ทิศทางเชิงบรรทัดฐานเชิงพรรณนาและเชิงบรรทัดฐานที่มากขึ้น
สำหรับกระบวนการทำให้เป็นสากล” มีความจำเป็น ฉันไม่เห็นด้วยด้วยความเคารพ ฉันยืนยันว่าคำบรรยายของคำจำกัดความไม่ใช่คำอธิบายหรือเชิงบรรทัดฐาน แต่เป็นการกำหนดและการรักษา เนื่องจากมันพยายามที่จะระบุความท้าทายที่มองเห็นได้และความก้าวหน้าของมาตรการที่สามารถโต้แย้งได้เพื่อจัดการกับปัญหาเหล่านั้น ข้าพเจ้าขอยืนยันว่าคำจำกัดความควรยังคงเป็นแผนที่แบบองค์รวมของปรากฏการณ์ ไม่ใช่การตีความแบบอนาคตซึ่งขึ้นอยู่กับการอุทธรณ์ที่เห็นได้ชัดหรือความปรารถนาที่มีเมตตา
ในการกำหนดปรากฏการณ์ เช่น การทำให้เป็นสากล เราควรแกะสลักขอบเขต การปฏิบัติ กระบวนทัศน์ และวาทกรรมของปรากฏการณ์นั้น ให้ทันเวลา ด้วยเหตุของ “ความจริง” ที่ปรากฏในอดีตและในปัจจุบัน ฉันจะโต้แย้งและยังคงท้าทายการรวม “เจตนา” ตามที่ระบุในการโต้แย้งเพราะคำจำกัดความของปรากฏการณ์เป็นเรื่องเกี่ยวกับปรากฏการณ์ไม่ใช่การคาดการณ์ความตั้งใจของปรากฏการณ์
คำจำกัดความที่เน้นไปที่ความตั้งใจนั้นสั้นลงในการจับภาพแก่นแท้ของปรากฏการณ์ จึงเป็นจุดอ่อนของมัน
2008 และ 2012 – ข้อตกลง
โดยสังเขป De Wit และเพื่อนร่วมงานของเขาโต้เถียงกันเรื่องการขยายผลประโยชน์ของทวีป (แอฟริกา) ผ่านกระบวนการและปรากฏการณ์ของการทำให้เป็นสากลที่ “ฉลาด”
ในปีพ.ศ. 2551 ข้าพเจ้ามีความเห็นว่า “การศึกษาระดับอุดมศึกษาของแอฟริกา
มีความเป็นสากลมากที่สุด ไม่ใช่โดยการมีส่วนร่วม แต่เกิดจากการละเลย” และกล่าวต่อไปว่า “ในฐานะที่เป็นระบบการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่อ่อนแอที่สุดของโลก จึงต้องอาศัยวาทกรรม กระบวนทัศน์ และพารามิเตอร์ที่กำหนดโดยผู้อื่นเป็นอย่างมาก ทำให้เสี่ยงต่อสิ่งแปลกปลอมและความคิดแปลก ๆ ทั่วโลก การศึกษาระดับอุดมศึกษาของแอฟริกาถือเอาตำแหน่งของระบบที่เป็นสากลมากที่สุดโดยมีส่วนร่วมน้อยที่สุดในระดับสากล”
ในทำนองเดียวกัน De Wit ตั้งข้อสังเกตในปี 2555 ว่า “แอฟริกาซึ่งเป็นภูมิภาคที่ในแง่ของจำนวนนักวิชาการที่มีปริญญาต่างประเทศจำนวนบัณฑิตที่มีประสบการณ์การศึกษาในต่างประเทศและปริมาณความรู้และแนวคิดจากต่างประเทศที่นำเข้าน่าจะมี ระบบการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่เป็นสากลมากที่สุดในโลก”
ความแตกต่าง
ที่ที่เราแตกต่างคือเรื่องของคำจำกัดความของการทำให้เป็นสากล ซึ่งผมเชื่อว่าไม่ได้อธิบายปรากฏการณ์นี้ตามที่มันกำลังแสดงออกมา มันอาศัยอยู่อย่างหนักในความปรารถนาและความปรารถนาร่วมกัน (ด้วยเหตุนี้เจตนา) – กล่าวอีกนัยหนึ่งว่าความเป็นสากลควรเป็นอย่างไร สิ่งนี้อยู่ไกลจากการกำหนดปรากฏการณ์ บาคาร่าออนไลน์
